Szydełkowa historia cz. 4 (Inne techniki szydełkowania)

Dziś o innych technikach szydełkowania. Już nie koronki, jednak równie ciekawe techniki.

Na początek znana wam pewnie technika szydełkowania z wykorzystaniem widełek. Pochodzi ona z XIX w. (ok. 1890) i na początku to jej wykonania używano szpilek do włosów! W technice tej tworzy się długie pasy odpowiednio zaplątanej nici, które następnie można łączyć szydełkiem w całe fragmenty np. na sukienkę. Ze względu na użyte surowce w XIX w. była to technika tworząca delikatne sploty (cienka nić + niewielka szpilka do włosów = delikatna koronka widełkowa). Obecnie istnieje wiele różnych grubości i szerokości widełek, dzięki czemu można ta techniką produkować i inne przedmowy np. koce. Tego typu pasy szydełkowe można również zastosować do łączenia różnych tkanin.  Technika ta okazała się niezwykle popularna w latach 30, 40 i 50 XX w. w szczególności przy tworzeniu bluzek, bolerek i szali/chust, które świetnie pasowały do modnych w tych czasach sukienek. Współcześnie metoda ta tez ciszy się pewną popularnością.

  1. i 2. Bluzeczki (lata 30'te)

 3. i 4. Bolerka (lata 50'te)

 5. i 6. Szale (lata 50 i 60'te)

 7. i 8. Sukienki (lata 50'te)

9. Współczesne wykorzystanie techniki szydełkowania z widełkami.

 Inna niemniej interesująca techniką jest szydełkowanie za pomocą szydełka tunezyjskiego, które jest dłuższe od klasycznego. Jest to bardzo ciekawa metoda imitująca robótki na drutach. Szydełkując przerabia się rząd robiąc od prawej do lewej, a następnie wraca się od lewej do prawej, bez potrzeby odwracania robótki. Bywają wersje szydełka z żyłka ( dla szerokich robótek) oraz z obu stron zakończone ‘haczykiem’. Gotowe produkty są zawsze mocne i posiadają gęsty splot.

Trudno powiedzieć w jakich czasach powstała ta technika. Problem bowiem stanowi niejednorodne nazewnictwo tego typu techniki. Prawdopodobnie nazwa "szydełko tunezyjskie" powstała dzięki francuzom, inna niemniej popularna to "ścieg afgański" - używana głownie w USA. W angielskim słowniku robótkowym z 1882 r wymienia się tez takie nazwy jak: ścieg trykotowy, szydełkowy trykot, dzianina pasterska.

Technika ta była popularna w epoce wiktoriańskiej, natomiast od lat 20 do 70/80’tych zapomniano o niej. W latach 80’tych była doskonałą technika do tworzenia popularnych w tamtych czasach swetrów, które konkurowały swymi wzorami z dzianina wykonaną maszynowo lub na drutach. Dziś ta technika cieszy się w szczególności duża popularnością w USA, gdzie wykorzystuje się ją głownie do produkcji swetrów, czapek oraz niezwykle lubianych przez amerykanki koców.

 1. Ilustracja z czasopisma robótkowego z XIX w. przedstawiająca ścieg tunezyjski.

 2. Szydełkowe rękawiczki z lat 30/40.